Wing Chun Kuen Kung Fu

TEKST: ANDREA LEE

data: 20 październik 2011

 

Formy i ćwiczenia

Styl Wing Chun zawiera 3 formy ręczne: Siu Lim Tao (mała idea), Chum Kiu (budowanie mostu) oraz Biu Jee (strzelające palce). Form uczymy się w podanej kolejności, każda forma jest pewnego rodzaju kodem technik, którymi posługuje się adept. Nigdy nie kończy się nauka formy, wraz ze zrozumieniem systemu rozwija się świadomość wykonywania zakodowanych ruchów w formie. Nauka ma na celu wykształcenie niezbędnych umiejętności w sztuce Wing Chun: ochrony własnej linii centralnej, równowagi, miękkości ruchu i wrażliwości. Forma uczy też prawidłowego generowania siły. Do wymienionych form ręcznych dochodzi forma na drewnianym manekinie i dwie formy z bronią: miecze motylkowe i kij smoka.

Bardzo ważną rolę w treningu Wing Chun Kuen pełni ćwiczenie Chi Sao (lepkie ręce). Chi Sao rozwija szybkość reakcji w walce w bliskim dystansie, zakłada umiejętność wyczuwania intencji przeciwnika. Gdy oko nie dostrzega ruchu, ta umiejętność jest niezwykle ważna. Trening Chi Sao zaczynamy od treningu jednej ręki, Dan Chi Sao, dzięki czemu adept stopniowo poznaje sens podwójnego Chi Sao, trenuje prawidłowy dystans i pilnuje kontaktu z partnerem. Ćwiczenie Chi Sao nie jest sparingiem, mającym na celu wyłonienie zwycięzcy.

Równowaga, struktura i dystans

Podstawowe zasady Wing Chun opierają się na trzech elementach: równowaga, struktura i dystans. Strukturę ciała można porównać do drzewa bambusowego: mocna ale elastyczna, zakorzeniona ale poddająca się (ustępująca sile). Równowaga jest powiązana ściśle ze strukturą ciała. Ciało utrzymujące równowagę jest szybkie i dynamiczne. Wing Chun preferuje wąskie pozycje, łokcie blisko ciała i uderzenia generowane z wewnątrz. Wląściwa struktura i równowaga zapewniają ochronę strategicznych punktów i jednocześnie dynamiczny mocny atak. Trzeci element, dystans, pozwala wykorzystać wszystkie umiejętności, zejść z linii ataku tak, by odpowiedzieć atakiem na atak. Dystans ma dawać poczycie komfortowej sytuacji, w której możemy przejąć kontrolę nad przeciwnikiem.

Uderzenia

Uderzenia Wing Chun to jeden z najbardziej rozpoznawalnych elementów systemu, urosły do roli wręcz magicznej techniki powalania przeciwnika. Tymczasem idea szybkich serii uderzeń w Wing Chun jest bardzo prosta: uderzaj w linii prostej po najkrótszej możliwej drodze, między pięścią a celem uderzenia. Uderzenia są zwykle wyprowadzane w szybkich seriach, tzw. uderzenia łańcuchowe. Jeżeli są wykonywanie poprawnie, potrafią mocno zdezorientować przeciwnika i zakończyć starcie. Aby lepiej zobrazować zasadę uderzeń wing chun, posłużę się obrazem: jeśli pięść potraktujesz jako gwóźdź, a ciało jako młot, to z każdym uderzeniem będziesz bliżej przeciwnika, w końcu miażdżąc określony punkt. Siła uderzeń generowana jest poprzez kompresję siły wewnątrz i szybką, dynamiczną ekspresję na zewnątrz.

Wing Chun na świecie

Szkoły Wing Chun znajdują się w ponad 64 krajach na świecie. To wciąż najpopularniejszy styl wywodzący się z tradycyjnych chińskich sztuk walki. Niewątpliwy wpływ na popularność systemu miało i wciąż ma światowe kino. Produkcje z udziałem Bruce Lee, czy obecnie z Donnie Yen, nieustannie prezentują piękno i realizm tej sztuki walki. Elementy Wing Chun przewijają się nie tylko w chińskich produkcjach ale również we wspłczesnym kinie zachodnim, jak np. sceny walki w kinowej wersji Sherlocka Holmesa (Sherlock Holmes, 2009, reż. Guy Ritchie).

 

B I B L I O G R A F I A
http://en.wikipedia.org/wiki/Wing_Chun